Makalelerim

YAKLAŞIM DERGİSİ 2018 EKİM- İŞYERİ AÇARKEN DİKKAT EDİLMESİ GEREKEN PROSEDÜRLER

İŞYERİ AÇARKEN DİKKAT EDİLMESİ GEREKEN PROSEDÜRLER

ÖZÜ

İşyeri açmak için öncelikle işyeri açacağımız bir işyeri adresini belirlememiz. İşyerini belirledikten sonra işyerini resmi olarak açılışını yapmak için öncelikler işyerinin tapusu ve yapı kullanım izin belgesi ile ilgili Belediye başkanlığının açma ruhsatı servisinden açma ruhsatı almak için uygun olup olmadığını araştırmakla başlanmalı şayet belediyenin ilgili biriminden olumlu görüş aldıktan sonra önce ilgili vergi dairesinden işe başlama ile ilgili evrakları hazırlayıp müracaat etmemiz gerekir. İlgili vergi dairesi memurlarının işyeri ile ilgili yoklama tutmasından sonra ilgili odaya müracaat edilip sicil tasdiknamesi ve sicil gazeteleri temin edilmeli ve son olarak da ilgili belediyeye açma ruhsatı için müracaat edilmesi gerekir. Bütün bu işlemlerin yapılması sırasında hazırlanması gereken evraklar söz konusudur. Bu evrakların hazırlanmasında ve ilgili kurumlara bildirimlerin yapılmasında işyeri açmak isteyen kişilerin herhangi bir cezai işlemle karşılaşmamaları için Serbest Muhasebeci Mali Müşavirlere müracaat etmeleri faydalarına olacaktır. Bu günkü konumuzda işyeri açmak isteyenlerin işe başlama ve bu işe başlama ile ilgili hangi kurumlara müracaat edecekleri hakkında ve işe başlama bildirimleri sırasında nelere dikkat etmeleri gerektiği konusunda bilgi vermeye çalışacağız.

Anahtar Kelime : İşyeri, İşe Başma, Bildirim, Açma ve Çalışma Ruhsatı

GİRİŞ

İş yeri açmak, belirli bir işyerinde fiilen ticari ve sınai bir faaliyete geçmek olarak tanımlanmaktadır . İşyeri Açma ve Çalışma Ruhsatlarına İlişkin Yönetmelik hükümlerine göre işyerlerine açma ruhsatı verilebilmesi için yönetmelikte belirtilen şartların uygun olması gerekmektedir. Buna göre yönetmeliğin 5 maddesinde belirtilen şartları taşıması gerekir yönetmeliğin 6. maddesine göre de; Yetkili idarelerden usulüne uygun olarak işyeri açma ve çalışma ruhsatı alınmadan işyeri açılamaz ve çalıştırılamaz.

Vergi Usul Kanunu’nun ikinci kitabı mükelleflerin ödevlerine ayrılmış ve bu kitaba aynı ismi verilmiştir.Kitabın birinci kısmı ise bildirimleri düzenlemektedir.Bir başka ifade ile bu kısımda mükelleflerin vergi idaresine bildirmeleri gereken olaylar sayılmaktadır.Bunların ilki de mükellefiyetin doğumuna neden olan işe başlamadır.Bu Kanunun hükümlerine göre; Vergiye tabi ticaret ve sanat erbabı, Serbest meslek erbabı, Kurumlar vergisi mükellefleri, Kollektif ve adi şirket ortakları, İşe başladıklarını vergi dairesine bildirmeye mecburdurlar.

A- İŞYERİ

Vergi Usul Kanunu, İşyerini 156’ ıncı maddede; ‘’Ticari, sınai, zirai ve mesleki faaliyette işyeri; mağaza, yazıhane, idarehane, muayenehane, imalathane, şube, depo, otel, kahvehane, eğlence ve spor yerleri, tarla, bağ, bahçe, çiftlik, hayvancılık tesisleri, dalyan ve voli mahalleleri, madenler, taş ocakları, inşaat şantiyeleri, vapur büfeleri gibi ticari, sınai, zirai veya mesleki bir faaliyetin icrasına tahsis edilen veya bu faaliyetlerde kullanıla yerler’’

şeklinde tanımlanmaktadır.

İşyeri burada sayılı yerlerle sınırlı değildir. Önemli olan ticari, sınai, zirai ve mesleki faaliyetin yapılmasına veya yürütülmesine elverişli bir yer olmasıdır. Bu anlamda elektronik ortamda yapılan ticari faaliyet için de bir işyerinden söz edilebilir. Zira faaliyet yapılan yer iletişimi sağlayan bilgisayar ve internet ortamıdır.

B -İŞE BAŞLAMAYI BİLDİRME

Vergi Usul Kanunu’nun ikinci kitabı mükelleflerin ödevlerine ayrılmış ve bu kitaba aynı ismi verilmiştir.Kitabın birinci kısmı ise bildirimleri düzenlemektedir. Bunların ilki de mükellefiyetin doğumuna neden olan işe başlamadır. Bu Kanunun 153’ üncü maddesine göre;

Vergiye tabi ticaret ve sanat erbabı,
Serbest meslek erbabı,
Kurumlar vergisi mükellefleri,
Kollektif ve adi şirket ortakları,

İşe başladıklarını vergi dairesine bildirmeye mecburdurlar. Bu mükellefler dışında kalan ücretliler, menkul ve gayrimenkul sermaye iradı elde edenler zirai faaliyette bulunanların işe başlamalarını bildirmeleri gerekmez. Zira bunların bir kısmının başlamayı bildirecek bir iş yeri bulunmazken bir kısmının da vergiyi doğuran olayın meydana gelmesinden sonra mükellefiyetlerinin izlenmesi gerekir.

Gelir Vergisi Kanununa göre basit usulde vergilendirilen mükellefler de, gerçek usulde vergilendirilen mükellefler gibi, işe başladıklarını vergi dairesine bir dilekçe ile bildirmesi gerekir.

4369 sayılı Kanunla götürür ücretlilerin yerine ihdas edilen diğer ücretlilerin vergi karnesi almalarına rağmen bildirimde bulunmaları gerekmez. Zira bunların vergilerinin tarh edilmesinden ve karne almalarından VUK’ un 251’ inci maddesi uyarınca, bunları çalışanlar sorumlu tutulmaktadır.

İşe başlama bildirimi;

-Gerçek kişilerde mükellef veya özel yetkiyi haiz vekili,

-Tüzel kişiler ile tüzel kişiliği olmayanlarda bunları temsili yetkili kişiler veya bu kişilerin özel yetkiye sahip vekilleri tarafından imzalanır. Bildirimin vekil tarafından yapıldığı durumda vekâletnamenin bir örneği vergi dairesinde kalır.

VUK’ un 153’ üncü maddesine göre; ticaret sicil memurlukları, kurumlar vergisi mükellefi olup da Türk Ticaret Kanunun’ nun 30’ uncu maddesi uyarınca tescil için başvuran mükelleflerin başvuru evraklarının bir suretini ilgili vergi dairesine intikal ettirir. Bu mükelleflerin işe başlama yükümlülüğünün yerine getirilmiş sayılır. Böylece kurumlar vergisi mükellefi olan (anonim, limited ve eshamlı komandit) şirketlerin işe başlama yönünden vergi dairesine herhangi bir belge ibraz etmelerine veya bildirimde bulunmalarına gerek kalmamıştır.

İşe başlama veya bırakma bildirimini serbest muhasebeci, serbest muhasebeci mali müşavir arcılığıyla düzenlenmesi halinde bildirim bu kişiler tarafından da unvanları ve bağlı oldukları mesleki odayı gösteren bir kaşe/mühür basılmak suretiyle imzalanır.

C- BİLDİRİMDE ARANAN BELGELER

İşe başlama bildiriminde bulunacak bir başka ifade ile mükellef tesis ettirecek olanlar işe başlama bildirimi ekinde;

Gerçek kişilerin;

Noter onaylı imza sirkülerini (Basit usulde vergilendirilen mükelleflerde aranmaz),
Onaylı nüfus cüzdanı sureti,
İkametgah ilmühaberini,
Gerçek kişi e- tebliğat bildirim formunu,
Nüfus cüzdanı Asıl belgesini,
Kira kontratı Damga Vergisi beyannamesini(Basit usulde vergilendirilen mükelleflerde aranmaz),

Basit usulde vergilendirme talep eden mükellef ayrıca;

- İş yerinin kendisine ait olması halinde emlak vergisine esas olan vergi değerini gösterir, belediyeden alınacak bir belgeyi,

- İş yerinin kiralanmış olması halinde ise kira sözleşmesinin bir örneğini,

- Ticari plakalı nakil vasıtaları sahiplerinin, taşıtlarına ilişkin fatura veya noter senedinin tasdikli bir örneğini vermeleri gerekir.

Kurumlar Vergisi Mükelleflerinin;

Ticaret sicili memurlukları, kurumlar vergisi mükellefi olup. Türk Ticaret Kanunu’nun 30’uncumaddesi gereği tescil için başvuran mükelleflerin başvuru evraklarının bir suretini ilgili vergi dairesine gönderir ve şirketlerin işe başlamayı bildirme zorunlulukları ortadan kalkmakla birlikte aşağıdaki belgeleri de vergi dairesine vermeleri gerekir.

· Şirket temsile yetkili kişilerin onaylı nüfus cüzdanı örneği, ikametgâh belgeleri, noter onaylı imza sirküleri,

· Ticaret sicil memurluğuna başvuru belgesi, (Ticaret sicil memurlukları tescil için müracaat eden mükelleflerin başvuru evraklarının birer örneğini ilgili vergi dairesine gönderirler. Bu mükelleflerin işe başlama yükümlülüğü yerine getirilmiş sayılır),

· Şirket ana sözleşmesinin noter tasdikli bir örneği işe başlama bildirimine eklenir.

Anonim, limited ve eshamlı komandit şirketler dışındaki tüzel kişilerden;

· Derneklerde; dernek tüzüğü ile dernek başkanının onaylı nüfus cüzdanı örneği ve ikametgâh belgesi,

· Kooperatiflerde, kooperatif esas sözleşmesi ile varsa, üst birliğe kayıtlı olduklarına dair yazıyı,

· Vakıflarda ,Vakıf senedi ile Vakıf başkanının onaylı nüfus cüzdanı örneği ve ikametgâh belgesi işe başlama bildirimine eklenir.

Farklı vergi dairelerinin yetki alanı içinde ilave işyeri açılması veya adres değişikliği halinde de yukarıdaki belgeler istenir. Ayrıca tüzel kişilerde bu hususa ilişkin yönetim kurulu kararının noter tasdiki bir örneği alınır.

Münhasıran Sahte Belge Düzenleyenlerin Yeniden İşe Başlamalarında Aranan Şartlar

VUK’ a 153/A maddesi olarak 6455 sayılı Kanunla eklenen ve 11/4/2013 tarihinde yürürlüğe giren hükümle;

1. Başkaca bir ticari, zirai ve mesleki faaliyeti olmadığı halde münhasırın sahte belge düzenlemek amacıyla mükellefiyet tesis ettirdikleri vergi inceleme raporuyla (VİR) tespit edilip mükellefiyetleri vergi dairesine silinen;

· Serbest meslek erbabının

· Şahıs işletmelerinde işletme sahibinin,

· Adi ortalıklarda ortaklardan her birinin,

· Ticaret şirketlerinde;

Şirketin,
Kanuni temsilcilerin,
Yönetim kurulu üyelerinin,
Şirket sermayesinin %10 veya fazlasına sahip gerçek ve tüzel kişi ortakları,
Bunların %10 veya fazlasına sahip oldukları teşebbüslerin,

· Tüzel kişiliği olmayanlarda bunları idare edenlerin veya düzenlenen raporda fiilen sahte belge düzenledikleri tespit edilenlerin,

İşe başlama bildiriminin alınması sırasında (yeniden mükellefiyet tesis ettirmek istemeleri halinde);

Mükellefiyeti terkin edilenlerle işe başlama bildiriminde bulunanların tüm vergi borçlarının ödenmiş olması,
Ve 75.000 (490 Sıra No.lu V.U.K Genel Tebliği ile 1.1.2018'dan itibaren 100.000) TL’ den ve düzenledikleri sahte belge tutarının %10’undan az olmamak üzere teminat vermeleri şartı getirilmiştir.

Bu hüküm yukarıda sayılanların ortağı oldukları adi ortaklıkların, kanuni temsilcisi. Yönetim kurulu üyesi, şirket sermayesinin asgari %10’ una sahip oldukları ticaret şirketlerinin veya idare ettikleri tüzel kişiliği olmayan teşekküllerin işe başlama bildiriminde bulunması halinde de uygulanır.

VİR’ nin düzenlediği tarihten önce yönetici veya temsilci olanlarla ilgili olarak Genel Tebliğ taslağında; ‘Raporda sarih bir şekilde mükellefiyet tesisinden itibaren değil de belirli bir tarihten sonraki faaliyetleri hakkında sahte belge düzenlemek amacını taşıdığına dair tespit varsa, diğer bir ifadeyle bu tarihten önceki dönemler için bir tespit yer almıyorsa söz konusu dönemdeki ortakları ve kanuni temsilcileri hakkında mezkûr hükümler tatbik edilmeyeceği’ belirtilmişti.

Örneğin, rapora göre mükellefiyet re’ sen terkin edilen bir limited şirketinin %20 oranda hissedarı olan ve ticari, zirai ve mesleki bir faaliyetten dolayı mükellefiyet kaydı bulunmayan bir gerçek kişinin herhangi bir vergi dairesine işe başlama bildiriminde bulunması halinde gerçek kişinin ve limited şirketin işe başlama tarihi itibariyle ödenmeyen bir vergi borcunun bulunmaması, ayrıca işe başlama bildiriminde bulunan kişinin 75.000 (490 Sıra No.lu V.U.K Genel Tebliği ile 1.1.2018'dan itibaren 100.000) TL den ve münhasırın sahte belge düzenlemek amacıyla mükellefiyet tesis ettirdiği tespit edilen limited şirketin düzenlemiş olduğu sahte belgelerde yer alan toplam tutarın %10’ undan az olmamak üzere teminat vermiş olması şarttır.

İkincisi bu kişilerden istenen teminatın niteliği konusunda de sınırlama bulunmaktadır. Teminat olarak 6183 sayılı Kanunun 10’ uncu maddesinin birinci fıkrasının (1), (2) ve (3) numaralı bentlerinde sayılan nev’ iden bir teminat olması gerekmektedir. Söz konusu hükme göre bu teminatlar;

1. Para,

2. Bankalar ve özel finans kurumları tarafından verilen süresiz teminat mektupları,

3. Hazine Müsteşarlığınca İhraç edilen Devlet iç borçlanma senetleri veya bu senetler yerine düzenlenen belgeler,Sınırlıdır. Bir başka ifadeyle aynı Kanuna göre teminat sayılan milli hisse senetleri ile tahviller ve borçlunun kendisi veya üçüncü kişiler tarafından borçlu lehine verilen menkul ve gayrimenkul mallar teminat olarak kabul edilmeyecektir.

2. Münhasıran sahte belge düzenlemek amacıyla mükellefiyet tesis ettirdikleri vergi inceleme raporuyla (VİR) tespit edilip mükellefiyetleri vergi dairesince silinen;

· Serbest meslek erbabının,

· Şahıs işletmelerinde işletme sahibinin,

· Adi ortaklıklarda ortaklardan her birinin,

· Ticaret şirketlerinde;

Şirketin,
Kanuni temsilcilerin,
Yönetim kurulu üyelerinin,
Şirket sermayesinin %10 veya fazlasına sahip gerçek ya da tüzel kişi ortakların,
Bunların %10 veya fazlasına sahip oldukları teşebbüslerin,

·Tüzel kişiliği olmayanlarda bunları idare edenlerin,

Veya düzenlenen raporda fiilen sahte belge düzenledikleri tespit edilenlerin,

·Mükellefiyeti bulunan bir adi ortaklığın,

·Ticaret şirketleri ve tüzel kişiliği olmayan teşekküllerin,

Kanuni temsilcisi, yönetim kurulu üyesi, idarecisi, asgari %10 ortağı olması, bunları devralması, kısmen veya tamamen bunlara devrolunması halinde vergi dairesince kendilerine verilecek 30 günlük süre içinde birinci fıkrada sayılanların tüm vergi borçlarının ödenmiş olması ve 75000 (490 Sıra No.lu V.U.K Genel Tebliği ile 1.1.2018'dan itibaren 100.000 ) TL’ den ve düzenledikleri sahte belge tutarının %10’ undan az olmamak üzere teminat vermeleri istenmektedir.

VUK’ un 153/A maddesinin üçüncü fıkrasındaki hükme göre münhasıran sahte belge düzenlemek amacıyla mükellefiyet tesis ettirildiğinin vergi inceleme raporuyla tespit edildiği ve mükellefiyeti bu nedenle terkin edilen bir gerçek veya tüzel kişinin, fıkrada sayılan statülerden birine sahip olduğunun, mevcut mükellefiyetinin kayıtlı olduğu vergi dairesinin ıttılaına girmesinden itibaren bir ay içinde, mükellefe hitaben hazırlanacak bir yazıda,

Yazının tebliğinden itibaren otuz gün içinde,
Birinci fıkra hükmüne göre teminat gösterilmesi,
Kendisinin 213 sayılı Kanun kapsamına giren tüm vergi, resim, harçlar ile bunlara bağlı gecikme faizi, gecikme zammı ve vergi cezalarının borçlarının ödenmesi,
Rapora göre re’ sen terkin edilen mükellefin tüm vergi borçlarının ödenmesi gerektiği ifade edilir.

Otuz günlük süre içinde şartların yerine getirilmemesi ve sayılan kişilerin statülerinin devam ettirilmesi halinde, istenilen teminat tutarı verilen sürenin son günü vade tarihi olarak kabul edilmek suretiyle mükellef adına teminat alacağı olarak tahakkuk ettirilir. Tahakkuk ettirilen teminat alacağı, gecikme zammı tatbik edilerek mükelleften, birinci fıkrada sayılan kişilerin teminat isteme tarihi itibariyle tahakkuk etmiş tüm vergi borçları ise mükellef müşterek ve müteselsil sorumlu olmak üzere, bu kişilerden 613 sayılı Kanun uyarınca takip ve tahsil edilir.

3. VUK’ un 153/A maddesinin dördüncü fıkrasıyla ayrıca bu maddenin birinci fıkrasında sayılanlar hariç olmak üzere

· VUK’ un 359’ uncu maddesinde yer alan sahte belge düzenleme fiilini işledikleri vergi incelenmesine yetkili olanlarca,

· Mükellef hakkında yapılan inceleme neticesinde düzenlenen raporda tespit edilen,

· Bu durumları kesinleşenlerin keyfiyetinin vergi dairesinin ıttılaına girdiği tarihten itibaren bir ay içinde 6183 sayılı Kanunun 10’ uncu maddesinin birinci fıkrasının (1), (2) ve (3) numaralı bentlerin sayılan nevi’ den 75.000’(490 Sıra No.lu V.U.K Genel Tebliği ile 1.1.2018'dan itibaren 100.000 -TL) den düzenledikleri sahte belge tutarının %10’ undan az olamamak üzere teminat vermeleri şartı getirilmektedir.

Teminat verilmemesi halinde, istenen teminat tutarının amme alacağı sıfatıyla gecikme zamlı olarak takip edilmesi öngörülmektedir.

4. Sahte belge düzenleme amacıyla ekonomik hayata katılanların engellemeye yönelik bu düzenlemenin son ayağında da bu kişilerin fiillerine iştirak ettiği tespit edilen serbest muhasebeci mali müşavir ve yeminli mali müşavirler bulunmaktadır. 153/A maddesinin beşinci fıkrasına göre;

3568 sayılı Kanun kapsamında faaliyette bulunan meslek mensuplarından bu maddenin birinci fıkrasında sayılan haller dolayısıyla mükellefiyeti terkin edilenlerin bu dillerde iştirak ettiği inceleme raporuyla tespit edilenler ve bu durumu kesinleşenler hakkında üç yıl süreyle geçici olarak mesleki faaliyetten alıkoyma cezası uygulanır. Bu ceza 3568 sayılı Kanun’ da yer alan usullere göre tatbik edilir. Sürenin sonunda, meslek mensubunun tekrar faaliyete başlaması halinde kendisinden bir ay içinde 6183 sayılı Kanunun 10’ uncu maddesinin birinci fıkrasının (1), (2) ve (3) numaralı bentlerinde sayılan nevi’ den 75.000 (490 Sıra No.lu V.U.K Genel Tebliği ile 1.1.2018'dan itibaren 100.000 ) TL’ den ve düzenlenmiş olan sahte belgelerde yer alan toplam tutarın %10‘ undan az olamamak üzere yazıyla teminat istenir. Teminat verilmemesi halinde istenen teminat tutarının amme alacağı ve gecikme zammı olarak takip edilmesi öngörülmektedir.

Bu cezanın uygulanabilmesi için, meslek mensubu hakkındaki tespite dayanılarak 213 sayılı Kanunun 344’ üncü maddesinin ikinci fıkrasına göre yapılan tarhiyatın idari yargı mercileri nezdinde dava konusu yapılmamak veya dava konusu edilmesi neticesinde uygun bulunmak suretiyle kesinleşmesi şarttır.

D- İŞYERİ AÇILMASINDA İŞE BAŞLAMA BELİRTİLERİ

İşe başlama bir süreç olduğu için ne zaman işe başlamış sayılacağının bilinmesi gerekir. Aksi takdirde işe başlamanın ne zaman bildirileceği bilinmez.

1. Tüccarlar Açısından İşe Başlama Belirtileri

VUK nun 154’ üncü maddesinde tüccarlar açısından işe başlandığını gösteren haller sayılmıştır. Buna göre;

1.1. Bir İşyeri Açmak

İş yeri açmak, belirli bir işyerinde fiilen ticari ve sınai bir faaliyete geçmek olarak tanımlanmaktadır. Bir yerin kiralanmış olması ( Kanun tutulmuş olma tabirini kullanmaktadır) veya içinde tertibat ve tesisat yapılması iş yerinin açıldığını göstermez. Buna göre bir kişi konfeksiyon mağazası açmak üzere bir yeri kiralasa veya yakında burada satışa başlayacağını duyursa bu, işyerini açtığı anlamına gelmeyecektir. Keza kasaplık yapmak üzere bir kişi dükkan tutsa ve içine buzdolabı koysa bile fiilen ticarete başlamadıkça işe başlamış sayılmaz.

Fakat işyeri açıldığı duyurulmamakla birlikte fiilen bir malın üretimine veya bir hizmetin başlanması halinde işyeri açılmış sayılır. Mesela kimseye duyurmamakla birlikte evinin alt katında kuru yemiş imal eden bir kişinin işyeri açtığı kabul edilir. Ayrıca bazı işler için bu tür ayrıntıya gerek yoktur. Sadece o işi yapmak için gerekli teçhizatı sağlamış olmak veya iktisadi kıymeti edinmek, işe başladığını gösterir. Mesela kamyon alan bir kişi taşımacılığa fiilen başlamasa bile kamyon almakla işyeri açmış sayılır. Zira kamyon alan bir kişinin faaliyette bulunup bulunmadığının tespiti vergi idaresi açısından oldukça güçtür.

1.2. Ticaret Siciline veya Mesleki Bir Teşekküle Kaydolunmak

İşe başlamamış olsa bazı uğraş alanları için ticaret siciline veya teşekküle kaydolunmuş olmayı Vergi Usul Kanunu işe başlama olarak değerlendirmektedir. Bu durumda, fiilen ticarete veya imalata başlamasa bile ticaret odasına kaydolanlar veya faaliyetleri ile ilgili bir mesleki teşekküle girenler (mesela konfeksiyoncular birliği veya kasaplar odasına) işe başlamış sayılır.

Bu anlamda Gelir İdaresince ticaret siciline tescil sırasında gösterilen adres yeterli sayılmakta ayrıca ikametgâh ve işyeri adresi olup olmadığı önem taşımaktadır.

1.3. Basit Usule Tabi Olanların İşle Fiilen Uğraşmaya Başlaması

4369 sayılı Kanunla kaldırılan götürü usul yerine ihdas edilen basit usulde de işe başlama açısından aynı esas korunmuştur. Kanun küçük işletmeler açısından aynı esas korunmuştur. Kanun küçük işletmeler açısından biraz daha koruyucu bir hüküm getirerek işe başlamanın belirtisi yerine fiilen o işin yapılmasını esas almıştır. Mesela köylerde bakkaliye işi yapan bir kişi için işe başlama; fiilen dükkan açıp satış yapmasıyla olacaktır. Zira basit usulde vergilendirilenler için ticaret siciline veya mesleki teşekküle kaydolmadan bahsedilemez.

2. Serbest Meslek Erbabında İşe Başlamanın Belirtileri

Faaliyetin özelliği göz önünde tutularak serbest meslek erbabı için başlama sayılan haller 155’ inci maddede düzenlenmiştir. Buna göre;

2.1. Muayenehane, yazıhane, atölye gibi özel işyerleri açmak,

2.2. Çalışan yere tabela, levha gibi mesleki faaliyette bulunulduğunu ifade eden alametleri asmak,

2.3. Her ne şekilde olursa olsun devamlı olarak mesleki faaliyette bulunduğunu gösteren ilanlar yapmak;

Mesela ayrı bir iş yeri olamasa bile gazete ilanları veya televizyon reklamları ile faaliyetin duyurulması bu anlamda işe başlandığını gösterir.

2.4. Serbest olarak mesleki faaliyette bulunmak üzere mesleki teşekküle kaydolunmak. gibi;

E -İŞE BAŞLAMA SIRASINDA YAPILACAK İŞLEMLER

1- Defter Tasdiki;

1.1. Vergi usul açısından defter tasdiki;

Vergi Usul Kanununun Tasdike Tabi Defterler başlıklı 220 nci maddesinde tasdike tabi defterler; yevmiye ve envanter defterleri, işletme defteri, çiftçi işletme defteri, imalat ve istihsal vergisi defterleri (Basit İstihsal Vergisi defteri dahil), nakliyat vergisi defteri, yabancı nakliyat kurumlarının hasılat defteri, serbest meslek kazanç defteri olarak belirtilmiştir.

Anılan Kanun’un Tasdik Zamanı başlıklı 221 inci maddesinde ise bu defterleri kullanacak olanların, bunları aşağıda yazılı zamanlarda tasdik ettirmeye zorunlu oldukları açıklanmıştır:

Öteden beri işe devam etmekte olanlar defterin kullanılacağı yıldan önce gelen son ayda;
Hesap dönemleri Maliye Bakanlığı tarafından tespit edilenler, defterin kullanılacağı hesap döneminden önce gelen son ayda;
Yeniden işe başlayanlar, sınıf değiştirenler ve yeni bir mükellefiyete girenler işe başlama, sınıf değiştirme ve yeni mükellefiyete girme tarihinden önce; vergi muafiyeti kalkanlar, muaflıktan çıkma tarihinden başlayarak on gün içinde;
Tasdike tabi defterlerin dolması dolayısıyla veya çeşitli sebeplerle yıl içinde yeni defter kullanmaya mecbur olanlar bunları kullanmaya başlamadan önce.

Yukarıda da görülebileceği Yeniden işe başlayanlar ve yeni bir mükellefiyete girenler işe başlama tarihi itibari ile ettirmeleri gerekmektedir.

486 Nolu Vergi Usul Kanun tebliği ile birlikte; Serbest meslek erbabı, işletme hesabı esasına göre defter tutan mükellefler ile basit usule tabi olan mükelleflerin kayıtlarının elektronik ortamda tutulması, bu mükelleflerden defter tutmak zorunda olanların defterlerinin bu kayıtlardan hareketle elektronik ortamda oluşturulması ve saklanması, vergi beyannamesi, bildirim ve dilekçelerin elektronik ortamda verilebilmesi ile elektronik ortamda belge düzenlenebilmesi amacıyla geliştirilen Defter-Beyan Sistemi uygulamaya girmiştir.

Bu tebliği5. maddesine göre

(1) Defter-Beyan Sistemini kullanmak zorunda olan mükelleflerin, Sistemi kullanmaya başlayacakları takvim yılından önceki ayın son gününe kadar (bu gün dahil) www.defterbeyan.gov.tr adresi üzerinden veya gelir vergisi yönünden bağlı oldukları vergi dairesi aracılığıyla başvuru yapmaları gerekmektedir.

(2) Söz konusu başvuruyu;

a) Basit usule tabi mükellefler,

- Kendileri,

- Aralarında bu Tebliğin ekinde (Ek:1) yer alan “Defter-Beyan Sistemi Kullanımı Aracılık ve Sorumluluk Sözleşmesi (Meslek Odaları ile Basit Usulde Vergilendirilen Üyeleri İçin)” düzenledikleri meslek odaları veya

- 340 Sıra No.lu Vergi Usul Kanunu Genel Tebliği ekinde yer alan “Elektronik Beyanname Gönderme Aracılık ve Sorumluluk Sözleşmesi” imzaladıkları meslek mensupları aracılığıyla,

b) İşletme hesabı esasına göre defter tutan mükellefler ile serbest meslek kazancı elde eden mükellefler ise

- Kendileri veya

- 340 Sıra No.lu Vergi Usul Kanunu Genel Tebliği ekinde yer alan “Elektronik Beyanname Gönderme Aracılık ve Sorumluluk Sözleşmesi” düzenledikleri meslek mensupları aracılığıyla

yapabileceklerdir.

(3) Defter-Beyan Sisteminin uygulanmaya başlanmasından sonra mükellefiyet tesis ettiren ve söz konusu Sistemi kullanmak zorunda olan mükellefler, kendileri veya yukarıda belirtildiği şekilde aracılık ve sorumluluk yetkisi verdiği kişiler aracılığıyla işe başlama bildiriminin verildiği günü izleyen yedinci iş günü mesai saati sonuna kadar gelir vergisi yönünden bağlı oldukları vergi dairesine başvuru yapacaklardır. Söz konusu başvuru işe başlama bildiriminin verildiği günü izleyen yedinci iş gününün sonuna (saat 23.59’a) kadar www.defterbeyan.gov.tr adresi üzerinden de yapılabilecektir.

(4) Basit usule tabi mükelleflerden;

(a) Sahte veya muhteviyatı itibariyle yanıltıcı belge düzenlediği veya kullandığı tespit edilenlerin, bu hususun kendilerine tebliğ edildiği tarihi takip eden aybaşından önce,

(b) Mevcut işine 193 sayılı Kanunun 51 inci maddesinde belirtilen faaliyetleri ilave edenlerin, bu faaliyetlere ilişkin işe başlama bildiriminin verildiği günü izleyen yedinci iş günü sonuna kadar,

(c) İşletme hesabı esasına göre defter tutacak olan mükelleflerin defter tutmaya başlamadan önceki takvim yılının son gününe (bu gün dâhil) kadar,

kendileri veya yukarıda belirtildiği şekilde aracılık ve sorumluluk yetkisi verdiği kişiler aracılığıyla gelir vergisi yönünden bağlı oldukları vergi dairesi ya da www.defterbeyan.gov.tr adresi üzerinden başvuru yapmaları gerekmektedir.

(5) (a) 213 sayılı Kanunun 179 uncu maddesi gereğince, ikinci sınıfa geçerek işletme hesabı esasına göre defter tutacak olan mükelleflerin, söz konusu maddede belirtilen şartların tahakkuk ettiği takvim yılının son gününe (bu gün dâhil) kadar,

(b) Gerçek usulde vergilendirilmekte iken 193 sayılı Kanunun 46 ncı maddesinde yer alan düzenleme gereği basit usule tabi olmayı yazı ile talep eden mükelleflerin ise anılan maddede belirtilen şartların gerçekleştiği takvim yılının son gününe (bu gün dâhil) kadar

kendileri veya yukarıda belirtildiği şekilde aracılık ve sorumluluk yetkisi verdiği kişiler aracılığıyla www.defterbeyan.gov.tr adresi üzerinden elektronik ortamda veya gelir vergisi yönünden bağlı oldukları vergi dairesine başvuru yapmaları gerekmektedir.

1.2. Türk Ticaret Kanunu Açısından Defter Tasdiki;

Türk Ticaret Kanunu’nun defter tutma yükümlülüğüne ilişkin 64 üncü maddesinin üçüncü ve dördüncü fıkraları uyarınca fiziki ortamda tutulan;

Yevmiye defteri,
Defteri kebir,
Envanter defteri,
Pay defteri,
Yönetim kurulu karar defteri,
Genel kurul toplantı ve Müzakere defterinin açılış onayları,kuruluş sırasında ve kullanılmaya başlanmadan önce Ticaret Sicil müdürlükleri tarafından yapılacaktır.Bu defterlerin izleyen faaliyet dönemlerindeki açılış onayları, defterlerin kullanılacağı faaliyet döneminin ilk ayından önceki ayın sonuna kadar (hesap dönemi takvim yılı olanlarda Aralık ayı içinde) notere yaptırılacaktır.Ayrıca pay defteri ile genel kurul toplantı ve müzakere defteri, yeterli yaprakları bulunmak kaydıyla izleyen faaliyet dönemlerinde de açılış onayı yaptırılmaksızın kullanılmaya devam edilebilecektir. Yevmiye defterinin kapanış onayı, izleyen faaliyet döneminin altıncı ayının sonuna kadar (hesap dönemi takvim yılı olanlarda Haziran ayı sonuna kadar), Yönetim kurulu karar defterinin kapanış onayı ise izleyen faaliyet döneminin birinci ayının sonuna kadar (hesap dönemi takvim yılı olanlarda Ocak ayı sonuna kadar) notere yaptırılabilecektir.

Türk Ticaret Kanununun Defter tutma yükümlülüğü başlıklı 64 üncü maddesinin 3 üncü fıkrası uyarınca, ticari defterlerin elektronik ortamda tutulması halinde bu defterlerin açılışlarında ve yevmiye defteri ile yönetim kurulu karar defterinin kapanışında noter onayı aranmayacaktır. Ancak hesap dönemi veya takvim yılı içerisinde elektronik defter tutmaya başlayanlar, başladıkları tarihi izleyen bir aylık süre içerisinde eski defterlerine kapanış tasdiki yaptıracaklardır.

2. E- Tebligat Bildirimi;

27 Ağustos 2015 günlü Resmi Gazete'de yayımlanan 456 sıra sayılı Vergi Usul Kanunu Genel Tebliği ile vergi dairelerince düzenlenen ve muhataplarına VUK hükümlerine göre tebliği gereken evrakın, Gelir İdaresi Başkanlığı aracılığıyla elektronik ortamda tebliğ edilmesi ile ilgili usul ve esaslar düzenlenmiştir. Söz konusu Genel Tebliğ ile Gelir ve Kurumlar vergisi mükelleflerinin tebligata elverişli elektronik adres kullanma zorunluluğu getirilmiştir.

2.1. Kurumlar Vergisi Mükelleflerinin Bildirimi ve Elektronik Tebligat Adresi Edinmesi

Elektronik tebligat sistemini kullanmak zorunda olan kurumlar vergisi mükelleflerinin, 01.04.2016 tarihine kadar örneği Tebliğ ekinde yer alan “Elektronik Tebligat Talep Bildirimi (Şirketler ve Diğer Tüzel Kişiler İçin)”ni (EK:1) kurumlar vergisi yönünden bağlı bulundukları vergi dairesine vermeleri gerekmektedir. Bu mükellefler, söz konusu bildirimi kanuni temsilcileri veya elektronik tebligat sistemi ile ilgili işlemleri yapmaya yönelik özel yetki içeren noterde verilmiş vekâletnameyle yetkili kılınan kişiler aracılığıyla bizzat teslim edeceklerdir.

213 Sayılı VUK'un 456 nolu tebliğinde getirilen zorunlulukların başladığı tarihten sonra mükellefiyet tesis ettiren kurumlar vergisi mükellefleri ise işe başlama tarihini takip eden 15 gün içerisinde Elektronik Tebligat Talep Bildiriminde bulunmak zorundadır.

2.2. Gelir Vergisi Mükelleflerinin Bildirimi ve Elektronik Tebligat Adresi Edinmesi

Elektronik tebligat sistemini kullanmak zorunda olan gelir vergisi mükelleflerinin, 01.04.2016 tarihine kadar örneği Tebliğ ekinde yer alan “Elektronik Tebligat Talep Bildirimi (Gerçek Kişiler İçin)”ni (EK:2) internet vergi dairesinde elektronik ortamda doldurmaları ve elektronik tebligat sistemini kullanmaya başlamaları gerekmektedir.

Bu mükelleflerin, söz konusu bildirimi kendileri veya elektronik tebligat sistemi ile ilgili işlemleri yapmaya yönelik özel yetki içeren noterde verilmiş vekâletnameyle yetkili kılınan kişiler aracılığıyla gelir vergisi yönünden bağlı bulundukları vergi dairesine bizzat vermeleri de mümkündür.

İnternet vergi dairesini kullanarak elektronik ortamda bildirimde bulunan gelir vergisi mükelleflerine internet vergi dairesi kullanıcı kodu, parola ve şifresi verilmeyecek olup bu mükellefler sisteme her girişlerinde sistem tarafından kimlik doğrulaması yapılmak suretiyle elektronik tebligat sistemini kullanabileceklerdir.

Vergi dairesine bizzat veya vekili aracılığıyla başvuran gerçek kişi mükelleflerin başvuruları değerlendirilecek ve gerekli şartları taşıyan mükelleflere internet vergi dairesi kullanıcı kodu, parola ve şifresi verilecektir.

İnternet vergi dairesini kullanarak elektronik ortamda veya vergi dairesine bizzat başvurarak sistemi kullanacak olan gelir vergisi mükellefleri, elektronik tebligat adresi edinmiş olacaklardır.

Tebliğde getirilen zorunlulukların başladığı tarihten sonra mükellefiyet tesis ettiren gelir vergisi mükellefleri, mükellefiyet tesisi sırasında bizzat veya elektronik tebligat sistemi ile ilgili işlemleri yapmaya yönelik özel yetki içeren noterde verilmiş vekâletnameyle yetkili kılınan kişiler aracılığıyla örneği Tebliğin ekinde (EK: 2) yer alan bildirimi doldurarak ilgili vergi dairesine vermek zorundadır.

3. Ödeme Kaydedici Cihaz ( Yazarkasa ) ;

3100 Sayılı Kanun’a göre eski nesil ÖKC kullanan veya kullanması gereken mükellefler aynı zamanda Yeni Nesil Ödeme Kaydedici Cihaz kullanma mecburiyeti kapsamındadır. 3100 sayılı Kanun mevzuatına göre; birinci ve ikinci sınıf tüccarların fatura verilme zorunluluğu bulunmayan perakende mal ve hizmet satışlarında ödeme kaydedici cihaz kullanma mecburiyeti bulunmaktadır. Bunun için işe başlama tarihinden itibaren 30 gün içinde ödeme kaydedici çihazın temin edilmesi gerekmektedir.

4. Vergi Levhası ;

VUK 5. Maddede yapılan değişiklik ile Vergi levhalarının asılma zorunluluğu yoktur. İsteyen mükellefler levhalarını asabilirler. Ancak, Vergi levhalarının aşağıda belirtilen yerlerde bulundurulması zorunludur. Bu zorunluluğa uymayanlara her tespitte 213 Sayılı VUK 353/4.Maddeye göre özel usulsüzlük cezası kesilecektir. Vergi levhası almak mecburiyetinde olan mükellefler levhaları iş yerlerinin;

a) Merkezlerinde,

b) Şubelerinde,

c) Satış mağazalarında,

d) Çiftçilerin doğrudan doğruya zirai faaliyetleri ile ilgili alım satım işlerinin tedviri için açtıkları yazıhanelerinde,

e) Taşıt işletmeleri ayrıca taşıtlarında (taşıt işletmesi ifadesi, ücret karşılığında yolcu veya eşya taşımacılığını ifade ettiğinden, diğer iş kollarında faaliyet gösteren mükelleflerin taşıtlarında vergi levhası bulundurma mecburiyetleri bulunmamaktadır.) yetkililerce istenildiğinde ibraz etmek üzere bulunduracaklardır.

Gelir/Kurumlar vergisi mükellefi olup yıl içinde işe yeni başlayan mükelleflerin vergi matrah kısmında “Yeni İşe Başlama” ifadesi yer alacaktır. Söz konusu mükelleflerin vergi levhaları, mükellefiyet tesisini müteakip, sistem tarafından internet vergi dairesi hesaplarına aktarılacaktır. Bu mükellefler vergi levhalarını mükellefiyet tesisinden itibaren 1 ay içinde internet vergi dairesinden yazdırmak suretiyle alacaklardır.

Vergi levhaları sistem tarafından internet vergi dairesi hesaplarına aktarıldıktan sonra, mükellefler, internet vergi dairesinden bizzat kendileri veya 3568 sayılı Kanun uyarınca yetki almış olup bağımsız çalışan serbest muhasebeci, serbest muhasebeci mali müşavir veya yeminli mali müşavirler (meslek mensupları) aracılığıyla yazdıracaklardır. Bu şekilde alınan vergi levhaları ayrıca vergi dairesine veya meslek mensuplarına imzalattırılmayacak veya tasdik ettirilmeyecektir. İnternet vergi dairesinden erişilebilen vergi levhası üzerinde yer alan, sistem tarafından verilmiş olan onay kodu vergi levhasının tasdiki hükmündedir. Ayrıca, meslek mensupları vergi levhalarının tasdikine dair Vergi Dairesine herhangi bir bildirimde bulunmayacaklar.

5. İlgili Oda kayıdının yapılması.

İş yeri açmayı düşünüyoruz, her şeyimiz hazır peki ya hangi odaya kayıt olmalıyız? Şirketler kuruluş aşamasında ticaret sicile kayıt olduktan sonra bildirimler Ticaret sicil müdürlüklerinden yapılacağı için bir sıkıntı yok. Ancak şahıs işletmeleri oda kayıtlarını esnaf sanatkarlar odasına veya Ticaret sicil müdürlüklerine yaptırmakta serbesttirler. Ancak Ticaret Sanayi Odasına kayıt olabilmemiz için öncelikle ‘tacir’ olunması gerekir.

Tacirin tanımı ise Türk Ticaret Kanunu’nun 14. maddesinde de olduğu gibi ‘ bir ticari işletmeyi, kısmen dahi olsa, kendi adına işleten kimseye’ denir. Yani Maliye Bakanlığı’nın yayınlamış olduğu limitin üzerinde yıllık kazanca sahip olanlar tacir sayılacağından Ticaret ve Sanayi Odasına kayıt olabilirler.

Esnaf Sanatkârlar Odasına kayıt olabilmemiz için ise ticari kazancı daha çok beden gücüne dayanan, çoğu zaman kendi başına çalışan ve tacir sayılamayacak kimselere denir. Tanımlarında bile bu kadar farklılık varken doğru odayı seçip yolumuza devam edelim.

6. İlgili Kurumlara ve Belediye Başkanlığına Başvuru ve İşyeri Açma ve Çalışma Ruhsatının Alınması

İşyeri Açma ve Çalışma Ruhsatlarına İlişkin Yönetmelik hükümlerine göre işyerlerine açma ruhsatı verilebilmesi için yönetmelikte belirtilen şartların uygun olması gerekmektedir. Buna göre yönetmeliğin 5 maddesinde belirtilen şartları taşıması gerekir yönetmeliğin 6. maddesine göre de; Yetkili idarelerden usulüne uygun olarak işyeri açma ve çalışma ruhsatı alınmadan işyeri açılamaz ve çalıştırılamaz.

İşyeri Açma ve Çalışma Ruhsatlarına İlişkin Yönetmelik hükümlerine göre işyerlerinde aranacak genel şartlar şunlardır.

a) İş sağlığı ve güvenliği ile ilgili olarak mevzuatta öngörülen tedbirlerin alınmış olması,

b) 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanunu kapsamına giren gayrimenkullerin, tapu kütüğünde mesken olarak gösterilen bağımsız bölümlerinde sinema, tiyatro, kahvehane, gazino, pavyon, bar, kulüp, dans salonu ve benzeri eğlence ve toplantı yerleri; fırın, lokanta, pastane, süthane gibi gıda ve beslenme yerleri; imalathane, boyahane, basımevi, dükkan, galeri ve çarşı gibi işyerlerinin açılması hususunda kat maliklerinin oy birliği ile karar alması,

Tapuda iş yeri olarak görünen yerlerde, umuma açık istirahat ve eğlence yeri açılması durumunda yönetim planında aksine bir hüküm yoksa, kat maliklerinin oy çokluğu ile aldığı kararın bulunması,

c) Özel yapı şeklini gerektiren sinema, tiyatro, düğün salonu, otel, hamam, sauna; ekmek fırını ile akaryakıt, sıvılaştırılmış petrol gazı, sıvılaştırılmış doğal gaz ve sıkıştırılmış doğal gaz istasyonu için yapı kullanma izin belgesinin alınmış olması,

d) Umuma açık istirahat ve eğlence yerlerinde genel asayiş ve güvenlik yönünden yetkili kolluk kuvvetinin görüşünün alınmış olması,

e) Umuma açık istirahat ve eğlence yerlerinin, patlayıcı, parlayıcı, yanıcı ve benzeri tehlikeli maddeler üretilen, satılan, kullanılan, depolanan yerler ile gaz dolum tesislerine mevzuatın öngördüğü uzaklıkta bulunması,

f) Karayolu kenarındaki işyerleri için karayolu trafik güvenliğinin sağlanmış olması,

g) Umuma açık istirahat ve eğlence yerleri; patlayıcı, parlayıcı ve yanıcı maddelerin üretildiği, satıldığı ve depolandığı işyerleri; otuz kişiden fazla çalışanın bulunduğu her türlü işyerleri, ana giriş kapıları dışında cadde ve sokağa doğrudan bağlantısı olmayan ve birden fazla işyerinin bir arada bulunduğu iş hanı, çarşı ve benzeri işyerlerinde yangına karşı gerekli önlemlerinin alındığını gösteren itfaiye raporunun alınması, diğer işyerlerinde ise yangına karşı gerekli tedbirlerin alınmış olması,

h) Umuma açık istirahat ve eğlence yerlerinden meyhane, bar, kahvehane, kıraathane, elektronik oyun merkezi ile açıkta alkollü içki satılan işyerlerinin okul, yurt, mabet bina ve tesislerine mevzuatın öngördüğü uzaklıkta bulunması,

ı) Sınaî, tıbbî ve radyoaktif atık üreten işyerlerinde bu atıkların toplanması, taşınması, depolanması, işlenmesi ve bertarafı konusunda gerekli tedbirlerin ve izinlerin alınmış olması,

j) Engellilerin işyerine giriş ve çıkışları için gereken kolaylaştırıcı tedbirlerin alınmış olması,

k) Yabancı uyrukluların işyeri açması ve çalıştırması konusunda, yabancılarla ilgili mevzuat hükümlerine uyulması.

Yetkili idareler, işyeri açma ve çalışma ruhsatının verilmesinden sonra yapacakları denetimlerde bu hususların yerine getirilip getirilmediğini kontrol eder.

Turizm işletme belgeli tesisler, işletme belgesinin düzenlenmesine esas hususlarla ilgili olarak sadece Kültür ve Turizm Bakanlığı tarafından denetlenir.

Umuma açık istirahat ve eğlence yerleri için bu hususlar işyeri açma ve çalışma ruhsatı verilmeden önce yerinde kontrol edilir.

İşyeri ruhsatları yetkili idarelerin en üst amiri veya görevlendireceği yetkili tarafından bu Yönetmelikte öngörülen sürede imzalanır; ruhsat için ayrıca, meclis veya encümen tarafından bir karar alınmaz. İşyeri açmak isteyen gerçek veya tüzel kişiler, işyerlerini bu Yönetmeliğe uygun olarak tanzim ettikten sonra ilgili kurumlara müracaat edebilirler. Bu Yönetmeliğe göre yapılacak her türlü ruhsat başvurusunda, müracaat sahibine başvuruyu kabul eden görevlinin adı, soyadı ve unvanı ile başvurunun yapıldığı tarih ve saati gösteren alındı belgesi verilir. Ayrıca, başvuru ve beyan formu ile ekli evrakın verilmesi sırasında başvuruyu kabul eden görevli tarafından yapılacak ön incelemede tespit edilen noksanlıklar, müracaat sahibine verilen alındı belgesinde gösterilir. Bu Yönetmelikte belirtilen ruhsatlandırmaya ilişkin süreler eksik belgelerin yetkili idareye verilmesi ile başlar.

16/12/2003 tarihli ve 25318 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan Çevresel Etki Değerlendirmesi Yönetmeliği ekindeki listede yer alan işletmelerle, birinci sınıf gayrisıhhî müessese grubunda yer alan işletmelerin aynı olması durumunda, yetkili idareler ruhsat verirken Çevresel Etki Değerlendirme (ÇED) dosyasında yer alan belgelere göre işlem yapar.

Yetkili idareler tarafından verilen işyeri açma ve çalışma ruhsatlarının örnekleri aylık olarak sigorta il müdürlüğüne ve ilgili ise ticaret siciline gönderilir.

Umuma açık istirahat ve eğlence yerleri için düzenlenen işyeri açma ve çalışma ruhsatlarının bir örneği en geç yedi gün içinde yetkili idare tarafından kolluğa gönderilir.

SONUÇ

Bir işyeri açmak istediğimizde öncelikle işyeri açacağımız yer ile ilgili araştırma yapmalı açacağımız yerin tapu ve yapı kullanım izin belgeleri ile İşyeri Açma ve Çalışma Ruhsatlarına İlişkin Yönetmelik hükümlerine göre işyerlerine açma ruhsatı ve Çalışma ruhsatının verilmesi için uygun olup olmadığı araştırılmalı şayet açacak olduğumuz işyeri için açma ve çalışma ruhsatı alınmasında herhangi bir sıkıntı yok ise işe Maliye bakanlığının ilgili gelir idaresine bildirimde bulunmak ile işe başlanılmalı maliye bildirimlerinde herhangi bir cezai şartla karşılaşmamak için bu konuda uzman olan Serbest Muhasebeci Mali Müşavirlerden hizmet alınması mükelleflerin yararına olacaktır. Maliye bildirimini tamamlanması ve yoklamanın tutulmasından sonra ilgili oda kuruluşlarına ve son olarak da Açma ve Çalışma ruhsatı almak için ilgili kamu kuruluşlarına ve belediye başkanlığına müracaat edilmesi gerekmektedir.

KAYNAKÇA

-213 Sayılı Vergi Usul Kanunu,

-340 Sayılı VUK genel tebliği,

-456 Sayılı VUK genel tebliği,

-486 Sayılı VUK genel tebliği,

-490 Sayılı VUK genel tebliği,

-3100 Sayılı Kanun ÖKÇ kanunu,

-6102 Sayılı Türk Ticaret Kanunu,

-2015 Beyanname düzenleme kılavuzu Maliye Hesap Uzmanları Derneği- 2016

-Dr Mehmet Ali ÖZYER- Açıklama Ve Örneklerle Vergi Usul Kanunu Uygulaması- Maliye Hesap Uzmanları Derneği- 2015,

-YMM Gürol Ürel- Güncel Vergi Usul Kanunu uygulaması Turan kitapevi -2007

-Gelir Uzmanı Kemal Çağlar- Açıklamalı- İçtihatlı Vergi Usul Kanunu VE yorum- Adalet Yayın Evi-2017,

-2005/927 Sayılı İşyeri Açma ve Çalışma Ruhsatlarına İlişkin Yönetmeliği

Serbest Muhasebeci Mali Müşavir İbrahim APALI